
Osteochondroza kręgosłupa lędźwiowego jest częstą chorobą, która zmniejsza jakość życia ludzkiego i jest jedną z przyczyn niepełnosprawności.
Patologia występuje częściej u osób w wieku powyżej 40 lat, charakteryzuje się stopniowym postępem, dlatego wymaga odpowiedniego leczenia zachowawczego lub chirurgicznego.
Mechanizm rozwoju
Głównym mechanizmem rozwoju osteochondrozy jest naruszenie odżywiania tkanki chrząstki struktur kręgosłupa.
Choroba obejmuje kilka powiązań patogenetycznych:
- Drożysz tkanki chrzęstnej z powodu zaburzeń żywieniowych jest głównym mechanizmem spustu patologii.
- Zwyrodnienie (uszkodzenie i zniszczenie) kręgosłupa chrząstki (dyski międzykręgowe, powierzchnie stawowe procesów kręgów).
- Reakcja zapalna z obrzękiem tkankowym, stagnacja krwi, pojawienie się bólu.
- Zmiana stosunku struktur anatomicznych lędźwicy grzbietu (spłaszczenie dysków międzykręgowych ze spadkiem ich wysokości), co prowadzi do zmniejszenia średnicy otworów między kręgami, przez które przechodzą pierwiastki rdzenia kręgowego.
- Kompresja włókien nerwowych korzeni rdzenia kręgowego, co prowadzi do naruszenia przejścia impulsów, a następnie rozwoju odpowiednich objawów neurologicznych.
Zmiany w składnikach chrząstki rozwijają się stopniowo przez długi czas. Terminowe rozpoczęcie wdrażania środków zapobiegawczych i terapeutycznych umożliwia spowolnienie postępu choroby.
Powody
Osteochondroza lędźwiowy grzbietu jest chorobą poletiologiczną, która rozwija się z powodu skutków kilku przyczyn:
- Dziedziczne predyspozycje, które na poziomie genetycznym określa cechy odżywiania chrząstki.
- Choroby narządów układu hormonalnego, trawiennego, sercowo -naczyniowego.
- Zapalne choroby autoimmunologiczne, które wpływają na stawy kręgosłupa (reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowatowy układowy, reumatyzm).
- Zaburzenia metaboliczne w ludzkim ciele.
- Systematyczna ciężka fizyczna praca ze zwiększonymi obciążeniami kręgosłupa i podnoszeniem ciężarów.
- Przeniesione urazy kręgosłupa, szczególnie w regionie lędźwiowym (przyczyna naruszenia korelacji składników kręgów z późniejszą prowokacją rozwój dystrofii i zwyrodnienia).
- Wrodzone nieprawidłowości lub wady kręgosłupa.
Wdrożenie negatywnego wpływu przyczyny jest bardziej możliwe na tle następujących czynników ryzyka:
- Zwiększona waga zwiększająca obciążenie kręgosłupa.
- Długookimowe systematyczne stwierdzenie ludzkiego ciała w pozycji stojącej.
- Nieprawidłowa postawa.
- Hipotermia, w tym lokalna z tyłu.
- Systematyczne skutki stresu, brak snu, irracjonalny system pracy i odpoczynek.
Znajomość przyczyn i czynników ryzyka umożliwi przeprowadzanie skutecznych środków zapobiegawczych.
Objawy osteochondrozy lędźwiowej
Możliwe rozwój osteochondrozy wskazuje pojawienie się następujących charakterystycznych objawów:
- Ból w dolnej części pleców, który początkowo pojawia się ze wzrostem obciążenia kręgosłupa. Następnie staje się stały, ma charakter ciągnięcia lub bolącego i stopniowo nasila się.
- Napromieniowanie bólu w nodze z boku naruszenia kręgosłupa rdzenia kręgowego.
- Zwiększenie tonu (napięcia) mięśni pleców w dolnej części pleców.
- Zmniejszenie siły mięśni jednej lub obu nóg.
- Okresowe „strzelanie” bólu pleców sprowokowane przez lokalną hipotermię, wysiłek fizyczny.
- Naruszenie wrażliwości skóry na jednej lub obu nogach, które towarzyszy drętwienie, poczucie mrowienia.
- „Zimne nogi” - skóra staje się zimna w dotyku z powodu skurczu naczyń tętniczych, co jest spowodowane uciskiem wegetatywnych włókien nerwowych korzeni kręgosłupa.
- Naruszenie pocenia się - skóra nóg staje się sucha lub, wręcz przeciwnie, pocenie się wzrasta.
- Obieranie skóry w obszarze zaburzeń wrażliwości spowodowanych naruszeniem autonomicznego unerwienia.
Osteochondroza należy do chorób przewlekłych. Objawy kliniczne rosną stopniowo przez długi czas. Okresy poprawy stanu (remisji) zastępuje się zaostrzenie patologii, które towarzyszy wzrost objawów klinicznych. Po narażeniu na czynnik prowokujący (hipotermia, obciążenia fizyczne i emocjonalne, stres), gwałtowny napadowy wzrost bólu, wywołany reakcją zapalną i obrzękiem tkanek miękkich w obszarze korzeni kręgosłupa.
W zależności od dominujących objawów wyróżnia się kilka klinicznych postaci choroby:
- Lumbalgia to okresowy ból dolnej części pleców, który rozwija się po ekspozycji na czynniki prowokujące.
- Lumboichachalia - ból występuje w dolnej części pleców i daje pośladki lub nogi.
- RADICULITE - PROCESU PATOLOGICZNYM towarzyszy kompresja jednego lub większej liczby korzeni, podczas gdy objawy neurologiczne panują na obrazie klinicznym, w tym wrażliwą wrażliwość na skórę i zmniejszenie siły mięśni.
- Radiculoichemia - Kompresja wpływa na naczynia tętnicze, podczas gdy rozwijają się wyrażane zaburzenia motoryczne.
Każda kliniczna postać osteochondrozy nie rozwija się w izolacji, zwykle są one łączone ze sobą. W miarę postępów stan osoby się pogarsza. Poważne zniszczenie struktur chrząstki może prowadzić do niepełnosprawności.
Diagnostyka
Diagnoza osteochondrozy lędźwiowej grzbietu opiera się na wizualizacji zmian w kręgach, dyskach międzykręgowych i tkankach miękkich.
W tym celu określono kilka metod badań instrumentalnych:
- X -Ray - technika, która pozwala wizualizować zmiany brutto. Stało się powszechne, co jest związane z dostępnością.
- Tomografia komputerowa jest radiologiczną metodą skanowania tkanek warstwowych, która ma wysoką rozdzielczość i pozwala wizualizować minimalne zmiany.
- Wizualizacja tkanki obrazowania rezonansu magnetycznego przeprowadza się ze względu na efekt rezonansu jąder substancji organicznych w polu magnetycznym. Implikuje skanowanie warstwy, podczas gdy obciążenie promieniowania na ciele pacjenta jest wykluczone.
Aby określić charakter i nasilenie możliwych zmian funkcjonalnych w ciele, przepisano dodatkowe badanie. Obejmuje badania krwi, mocz, wątrobę, próbki nerkowe, elektrokardiogram. Na podstawie analizy wszystkich wyników badania lekarz wyciąga wnioski i wybiera odpowiednie leczenie.
Leczenie kręgosłupa lędźwiowego
Terapia osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego jest złożona i obejmuje kilka wskazówek:
- Ogólne zalecenia i dieta.
- Terapia lecznicza.
- Interwencja chirurgiczna.
Wybór leczenia jest przeprowadzany przez lekarza. Na podstawie wyniku badania klinicznego i dodatkowego określa najbardziej optymalne leczenie.
Ogólne zalecenia i dieta
Ogólne zalecenia powinny towarzyszyć leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego, niezależnie od nasilenia przebiegu procesu patologicznego, obejmują one:
- Racjonalne odżywianie z ograniczeniem tłuszczowych smażonych pokarmów, z wyłączeniem alkoholu z diety.
- Ograniczanie ciężkiego wysiłku fizycznego, w tym przedłużający się pobyt ludzkiego ciała w jednej pozycji.
- Racjonalizacja systemu pracy i odpoczynku po każdej godzinie pracy należy zapewnić krótki odpoczynek (zwykle wystarczająco 10 minut). Jeśli praca stoi lub siedzi podczas odpoczynku, możesz trochę ćwiczyć.
- Odrzucenie złych nawyków, ponieważ nikotyna i alkohol przyczyniają się do przyspieszenia procesów dystrofii i degeneracji chrząstki.
- Wykluczenie skutków stresujących czynników, negatywnych emocji, które pogarszają przebieg wszelkich procesów patologicznych w ciele.
Wdrożenie ogólnych zaleceń umożliwia zapobieganie postępowi procesu patologicznego, a także zwiększenie skuteczności innych obszarów terapii.
Leczenie narkotyków
Recepta leków przeprowadzana jest podczas zachowawczego leczenia osteochondrozy.
Zastosowano przygotowania różnych grup farmakologicznych:
- Niestaroidalne leki przeciwzapalne -zmniejsz nasilenie reakcji zapalnej w tkankach i bólu. Przypisane do zmniejszenia intensywności objawów zaostrzenia osteochondrozy.
- MUSORELAXANTY - Leki zmniejszają ton poprzecznie zepsutych mięśni w kręgosłupie, z powodu zmniejszania napięcia tkanek, ściskanie korzeni mózgowo -rdzeniowych.
- Hormony nadnerczy glukokortykosteroidów - zmniejszenie reakcji zapalnej.
- Miłi moczopędne - zmniejszenie nasilenia obrzęku w tkankach miękkich regionu struktur kręgosłupa dotkniętych procesem patologicznym. Z tego powodu objawy procesu patologicznego są zmniejszone, a naruszenie korzeni kręgosłupa jest zmniejszone.
- Chondroptektory to środki, które chronią tkankę chrząstki przed uszkodzeniem, a także przyczyniają się do częściowego przywrócenia.
- Witaminy B - normalizują procesy metaboliczne w tkance nerwowej, poprawia stan funkcjonalny korzeni kręgosłupa uszkodzonego po naruszeniu.
- Witamina C (kwas askorbinowy) - poprawa stanu struktur kanału mikrokrążenia, efekt przeciwutleniający, który jest wdrażany przez wiązanie i neutralizowanie wolnych rodników („fragmenty” cząsteczek organicznych zawierających niewieżne elektronowe i uszkadzające struktury błony komórkowej).
Dawkowanie, czas stosowania leków jest ustalany przez lekarza uczestniczącego na podstawie wyników badań, a także skuteczności wcześniejszej terapii.
Interwencja chirurgiczna
Wydajność operacji osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego jest wskazana w przypadku ciężkich zmian, a także braku niezbędnego wyniku po konserwatywnej terapii. Ma na celu wyeliminowanie wad w zmienionej chrząstce z kolejnym plastikiem. W nowoczesnych instytucjach medycznych operacja przeprowadzana jest przy użyciu minimalnie inwazyjnych technik endoskopowych. Jednocześnie z leczeniem chirurgicznym przepisywane są leki, które pomagają przyspieszyć proces gojenia rany pooperacyjnej, a także uniknąć rozwoju powikłań. Ze względu na zastosowanie nowoczesnych metod minimalnie inwazyjnych możliwe było znaczne zmniejszenie pobytu pacjenta w szpitalu medycznym.
Zapobieganie
Zapobieganie rozwojowi osteochondrozy lędźwiowej grzbietu obejmuje wdrożenie prostych zaleceń. Ważne jest, aby ograniczyć obciążenie kręgosłupa, porzucić złe nawyki, zracjonalizować sposób pracy i odpoczynku oraz zapewnić wystarczający sen. Dieta ma na celu ograniczenie smażonych, tłustej żywności, wystarczającego spożycia witamin, minerałów i błonnika roślinnego. Umożliwi to normalizację stanu funkcjonalnego układu trawiennego, a także poprawić odżywianie struktur chrząstki układu mięśniowo -szkieletowego, spowolniło procesy zwyrodnienia.
Prognoza życia w osteochondrozie kręgosłupa lędźwiowego jest korzystna. Choroba charakteryzuje się stopniowym postępem. W przypadku braku miar terapeutycznych, klinicznym obrazie osteochondrozy towarzyszy wzrost objawów. Stan ludzka pogarsza się, a objawy stają się stałe. Przynoszą znaczny dyskomfort i zmniejszają jakość życia. Aby uniknąć postępu negatywnych przejawów, powinieneś w odpowiednim czasie zwrócić się do wykwalifikowanej pomocy medycznej.